یکی از بزرگان نقل میکنند. که روزی برای مراسم عزاداری خانم فاطمه زهرا (س)  دعوت شدم  صبح بعد از نماز  با پای پیاده به سوی ان منزل به راه افتادم در حالی که در بین راه برای دل خود ذکر مصیبت  میخواندم متوجه چند نفر شدم که به سوی  ان منزل میرفتند.  کمی که بیشتر دقت کردم  دیدم دونفر از انان سر در بدن ندارند و یکی دیگر دو دستش قطع شده بود  وباقی نیز هر کدام به شکلی . . . یکی از انان سالار شهیدان بود دیگری عموی طفلان کربلا انان  اولین کسانی بودند که به مجلس مادر وارد شده بودند . . .