|
بچه های خدایی 
|
تقدیم به بچه های خدایی
سلام برادران عزیزم چقدر به موقع امدید ... چقدر زمین شهرهایمان دلشان تنگ شده بود برای بوسیدن دست هایتان چقدر اشک ها کم شده بود و چه سدهایی که خشک شد و اشک هایمان را بلعید و چه خوب امدید و با تگرگ های نگاهتان به پنجره ی چشم هایمان ضربه زدید تا چشم هایمان را باز کنیم و ببینیم خشک سالی زمانه را ... چه خوب امدید و با دست های بسته و خسته و خاک خورده تان چشم بندهایمان را باز کردید تا بهتر ببینیم دیدنی ها را .... امدید بی صدا ، اما به فریاد اوردید قدم های مردم شهر را ... سکوت امدنتان همه را به وجد در اورد و التماس پا برهنه خود را به دستهای بسته ی گره گشایتان رساند تا کمی خلوت کند با یادگاران امام حسین علیه السلام... من هنوز نگاهم تمنا میکند عطر وجودتان را ... چگونه با دستهای بسته این همه دل را کشاندید تا خیابانها ... چگونه با دستهای بسته بیدار کردید خواب مانده های قافله را... چگونه با دستهای بسته پناه دادی دلهای شکسته را ... چگونه با دستهای بسته در اغوش گرفتید مادران و خواهران و فرزندانتان را ... مگر می شود با دست بسته اینچنین غوغا کرد که میلیونها دل را به میدان کشید... تو میخندی و خوشحالی که دستهایت بسته بود و حتی نتوانستی خاک های بی مروت را از صورت و محاسنت پاک کنی با چه کسی به رقابت نشسته بودی... و من هر بار که ریسمان نامردی را به دور دست هایت میبینم ذوب میشود از درد و گدازه ای چشم هایم میسوزاند ذره ذره ی وجودم را و خراب میکند تمام حال خوشم را ... من وقتی تو را اینگونه غریب دیدم چون مادرت . چون خواهرت گریستم به غربت این همه سال و نمیدانستم چگونه مرغ بی تاب دلم را ارام کنم .... میدانم این سالها مادر کنارت بوده ... اما من که تنها ماندم تورا هم چون خود غریب میبینم ... ای عزیزان خدا ...ای مردان با وفا ... نگاه کنید من ... با تمام نداشتنهایم با دستان باز منتظر دستهای بسته ی شما هستم به همان دستها قسمتان میدم کمکم کنید و قبل از شروع ماه مبارک مرا هم متبرک کنید به غبار کربلاییتان... حال بدم را دریابید...
ب غ ض ن و ش ت اسمان بچه های خدایی [ چهارشنبه 94/3/27 ] [ 6:38 عصر ] [ اسمان ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |
