خدای خوبم سلام

من همان بنده ی روسیاه توام . همان که گاه گداری غبار غفلت چشم هایش را از تو دور میکند و میسوزد ار دوری تو در ذره ذره غبارهای گناهش ... و اشکی می آید از سوی تو برای تسکین  سوز چشم هایش...

من همانم که سالهاست قنوتم را میان دشت ها جا گذاشته ام و هرگاه که دلم هوایت میکند تو خدای مهربانم قنوتم را به قاصدک های  خیرو محبتت میسپاری تا به من برسانند تا باز هم بنشینم و برایت دردو دل کنم و چه خوب می شنوی حرفهایم را ... این را شاخه های انار خانه یمان میگویند وقتی تعظیم میکنند در برابر اشک هایم و ناز میدهند با رقص برگهایشان دلم را ...

 من این روزها دلتنگ توام ای خدای مهربانم ...

 دل تنگ نوازش لطف و محبتت ومن هق هق گریه هایم را به ابرهای بهاری سپردم تا فریاد کند  دل شکسته ی مرا در دشت و بیابان و صحرا ...

 تو برای همدم تنهایی هایم یا کریم های زیبا آوردی تا در گوشه ای از خانه ی من لانه کنند و هرگاه دلم گرفت به چشم هایشان نگاه کنم و با صدای روضه هایشان گریه ...

من صدای تو را می شنوم هر روز صبح که با نسیم صبحگاهی پنجره ی خانه ام را بیدار میکنی تا مرا صدا کند تا بیایم سر قرار مان . تا یادم نرود عهدو پیمانهایمان ...

 خدای خوبم جوانی ام  اسیر باتلاق گناه شده هرچه دست و پا میزنم بیشتر فرو میروم  من  اسیر این دنیای پر از آرزو شده ام . ارزوهایی به سبکی قاصدک که با هرنسیم بارها بارها جا عوض میکند آرزوهایی که آرام قرار ندارند... مرا دریاب ای خدای مهربانم .

آرزوهایی سبک که سالهاست مرا سنگین کرده آرزوهایی که جا عوض میکنند و من هنوز سرجای اولم ایستاده ام آنقدر وزنه های خیالم سنگین شدند که توان راه رفتن ندارم . خدایا رهایم کن از این همه دلبستگی و وابستگی . رهایم کن از این همه خیالهای پوچکی . این منم همان بنده ای که معصوم آفریدی و امروز معصومیتم را هم از دست داده ام ...

 در میان این همه اداها و رنگ ها من در سیاهی خودم گم شده ام خدایا یک بار دیگر سفیدم کن تا راهم را پیدا کنم ...

 من شکسته ام کمر شب را از بس که خوابیدم و تنهایش گذاشتم من دل خورشید را سوزانده ام از بس چشم انتظارش گذاشتم ... مرا ببخش بخاطر این همه غفلت و کوتاهی ... من کوچکم و خدایی به بزرگی تو دارم ... مرا دریاب خدای مهربانم

 د ل ن و ش ت ...نوشته شده توسط آسمان