کارفرما وشاگرد: گویند روزی  کارفرمایی به شاگرد خود گفت : در دکان را ببند  وان را به حضرت عباس (ع) بسپار بیا .                                          در وقت ملاقات کارفرما به شاگردش گفت چه کردی ؟ گفت : در را بستم ، ومغازه را به خدای عباس (ع) سپردم.                                             کار فرما گفت : ای وای بر من ، دیگر معلوم نیست ان مال ، مال ما باشد، زیرا مال ، مال خداست.  ولله ملک السموات والارض  وممکن است به کس دیگر بدهد ، اما حضرت عباس (ع) چون مال خودش نیست در امانت حافظ است به این جهت گفتم به او بسپار. . .