خوشا به حالتان. . .

خوشا به حالتان ای پروانه های پر از تنهایی. . .

آرام و بی توقع در کنج اتاق مینشینیدو شاید بعضی هاتان حتی در آرزوی نشستن باشند. . .و میبینید خوشی های مارا. میبینید آرزوهای دنیایی ما را .

وشما هنوز نتوانستید حتی دستی از نوازش برسر فرزندانتان بکشید. . .

در خانه اید و شاید گاهی به ملاقات آسمان بروید اما هنوز از رگبارها در امان نیستید .

فرق دارند رگبارهای تیر دشمن با رگبارهای زبان. . .

تیر دشمن فقط به نقطه ای که اصابت کند زخم میزندو می سوزاند اما تیر زبان تمام دل را . وجود را. . .

میدانم که سالهاست باد صبا را نچشیده اید. . . میدانم که دیگر شبنم هایتان رنگ باران نیست .

اما دلتنگ نباش. .اگر دست نداری . اگر پا نداری . اگر چشم هایت را به خدا سپرده ای. . .

من عاشق این مطلبی هستم که حالا مینویسم درکودکی از روی کاغذی نوشتم :

تو را میستایم ای کبوتر پر شکسته ، ای نجیب ، ای بزرگ تر از بزرگ.

تو را میستایم و دستت می شوم. . . چشمت می شوم . .

وبه زانوانت توان ایستادن میدهم. . .

 تو می توانی از این پس روی پاهایت بایستی ، همانطور که روی حرفهایت ایستاده ای. . .

تو در اندازه ی زمین نمی گنجی . بزرگی . بزرگتر از درک من.ومن می ترسم هرچه از تو بگویم محدودترت کنم.

من تا آخر کنار تو خواهم ماند ای جانباز جنگ . .وای همرزم عباس.

نوشته شده توسط آسمان. تقدیم به تمام شهدای مظلوم انقلاب