آقای من. . .

امروز هم دلم انتظار را فریاد کشید. کجایی؟

دوباره آمده ام غریبانه . در گوشه ای از حریمت به التماس نشسته ام . دستهایم را ببین . . .

تا کی چشمهایم را باید دخیل گنبد خانه ات کنم. تا کی باید فریاد بی کسی سر دهم تا به من هم نگاه کنی. . .

می دانم . . .میدانم پر

از گناهم برای من نیا. . .

میدانم . . .میدانم پر از بی وفایی ام  برای من نیا. . . آقا جان به جان مادرت زهرا (س) هرچند روسیاهم ولی دوستت دارم. . .

تمام وجودم پر از شکوفه های عشق توست. . .من می آیم همه روز . . .تمام جمعه ها را به انتظار خواهم نشست و قنوت گریه هایم را در خانه تو . . .

چیزی جز دلی عاشق و بیقرار ندارم. . .

امروز تنها چیزی که کودک بی تاب درونم را ـرام میکند خیمه ی شماست. . .

مینشینم و با زمین . با آسمان . . .با جمکران دردو دل میکنم . . . آخر همه جا بوی تو را میدهد. . .

آقا بیا . . .بیا که برادران و خواهران شیعه ام از درد جور و ستم میسوزند. . .

راستی انگار دشمنان مادرت آمده اند دوباره. . .

رسم آتش زدن . .

آقا جان دیگر به مساجد هم رحم نمیکنند. . .

این روزها علی اکبرهایی در مقابل چشمان پدرانشان شهید میشوندو علی اصغرها هم آرام جان میدهند.. .

اما شکوه ای نیست. . .

هنوز هم چادرها را میکشند و بازوها را کبود میکنند. . .

آقا جان شیعه هایت غریب شده اند و خیمه ها دیگر امن نیستند . . .

آقا جان بیا که دلها سخت دلتنگ توست و منتظر ذولفقار علی. . .

آقای خوبم مینشینم تا عمر دارم چشم به جاده های انتظار میدوزم و با اشک چشمانم غبار راهت را میشویم جانم را فرش قدمهای سبزت میکنم و با آسمان برای آمدنت دعا میکنم. . .

اللهم عجل لولیک الفرج