پيام

آسمان بچه هاي خدا
91/1/25

+ [وبلاگ] من فرار مي كنم از ثانيه هاي عمرم تا مرا پيدا نكنند....

سلام دوست گرامي. اين يك نوع آرايه ي ادبي است . مجاز بوده از انسانهاي پاك و كساني كه براي خدا كار مي كنند و به خدا مي رسند و به قول خودمان انسانهاي خاصي هستند...

و اين نوع استعاره در بيان عمومي زياد به كار مي رود كه حقير به دلايلي اين اسم را انتخاب كرده ام. مثل زماني كه مي گوييم خدايا به من نگاه كن . مرا در آغوش رحمتت بگير . خدايا دستانم را بگير تا بر زمين نيفتم . خدايا نوازشم كن ووو.. مثل آيه ي يدالله فوق ايديهم... دست خدا بالاي همي دست هاست...مگر خدا دست دارد...پس در اينجا هم نوعي مجاز بكار رفته دوست عزيز.

اما اينها مجاز است و ما در اصل دنبال معناي حقيقي اش مي رويم در نام وبلاگ حقير هم از همين آرايه استفاده شده . اگر سوالي هست در خدمتم.

خواهش ميكنم موفق باشيد.