دوست محترم سلام- واقعا همون جوري که شما فرموديد درسته - فضايي که بچه هاي خانواده هايي که پدرشان در جبهه بودند و4-5 ماه يکبار مي امدند خانه بسيار سخت بود.
بچه هايي که وقتي پدرشان مي اومدند ازش فرار مي کردند وپدرشون رو نمي شناختند وبعد از چند روزي که مي فهميدند پدرشون و هم بازي مي شدند موقع رفتن با گريه وزاري پدرشون رو بدرقه مي کردند.
شايد حالا افرادي در زير سايه پدرشون که اصلا رنگ جبهه رو نديدند تونسنتد به جايي برسند و اصلا حتي لحظه ايي هم شرايط خانواده هاي جنگ رفته رو لمس نکردند.به همون بچه هاي جنگ انگ عقب ماندگي وبي کلاسي مي زنند.
دستت درد نکنه رفيق