مرا به خنده ای ار آفتاب مهمان کن             مرا به جرعه ای از نور ناب مهمان کن

مرا به یاسمن و یاس و سنبل و سوسن      به سرو و سبزه وباران و آب مهمان کن

کتاب حسن تو مجموعه ای تماشایی ست    مرا به صفحه ای از آن کتاب مهمان کن

طلوع کن زپس ابر دیرپای فراق                  مرا به روشنی مهتاب مهمان کن

در ازدحام خیالات خویش حیرانم                مرا به خلوت بی اضطراب مهمان کن

چو قطره ای که به دریا رسد مرا دریاب        مرا چو ذره ای تو ای آفتاب مهمان کن.

هزار مرتبه خواندم تورا، توهم یکبار                به یک نگاه مرا در جواب مهمان کن

دل من به یک خنده از تو خرسند است         به یک تبسم، حتی به خواب مهمان کن.