هنوز تا نماز صبح مانده . . .

وجودم بی تاب و نا آرام است نمیدانم چه کنم . . .

فقط دلم میخواهد زودتر صدای اذان را بشنوم و امشب با همه ی غم هایش تمام شود من تحمل گریه های زینب (س)را ندارم . . .

من طاقت دیدن وداع را ندارم .

 من نمیتوانم  خیمه ها نگاه کنم .

 کاش زودتر اذان شود کاش امشب تمام می شد. . .

وای فردا را چه کنم

فردا با غم دل چه کنم . . .

فردا که اشک های زینب را مرهم می شود. . .

وای بچه ها . . . خیمه ها . . . عمو عباس (ع) . . .نیزه ها. . .

مکن ای صبح طلوع . . . مکن ای صبح طلوع

خدایا . . . . خدایا . . . خدایا

ای آتش چرا بر خیمه ها ی اولاد رسول گلستان نشدی آخر مگر با تو چه کرده بودند. . .

ای شمشیر تو که بر اسماعیل . . .بر حسین (ع) چرا

ای نیزه ها چطور بر سینه ی حسین (ع) هجوم بردید

ای مشک چرا وفا نکردی. . .

ای آب به چه رویی میجوشی. . .

ای خاک چطور آرامی. . .

وای ای آسمان چگونه دیدی و  ایستاده ای . . .

ای زمین مادری پهلو شکسته بر زمین افتادو تو هیچ نگفتی . . .

ای زمین مادری پهلو شکسته . کمرش هم شکست و تو فقط نگاه کردی. . .

ای زمین تو گناهت بیشتر است چه بر پاهای کودکان آوردی .

ای زمین آنها بابایشان نبود تو چه کردی ؟

من از همه چیز دلگیرم از همه که فقط نگاه کردند. . .

من از خودم هم دلگیرم که درد را دیدمو و غم را چشیدم اما هیچ نشدم وبرای حسینم هیچ نکردم .

من شرمنده ام . . . شرمنده

یا حسین (ع)