خدای من. . .

به ما بصیرت و بینشی عطا کن ، تا پرده های گناه را از وجودمان بردارد و دیدگانمان را به دیدن عظمت و بزرگی خودت عادت ده. . .

که تنها تو هدایت کننده و مهربانی.

ای گرداننده ی خورشیدو ماه، ای روح نسیم

ای پرورش دهنده یاس ها و شقایقها. . ..

یاد تو در تمامی شبهای من همچون ماه می درخشد

وقتی به دور دست ها نگاه می کنم، نور تو را میبینم که حتی در دورافتاده ترین مکانها و گمنام ترین جای زمین هم جلوه گری می کند.

ومن امید دارم تا در شبی تاریک ماه قلب توبه کار من شوی و باری دیگر شهر تاریک وجودم را با نور لطف و رحمتت روشن گردانی.

((ربنا اتمم لنا نورنا واغفرلنا انک علی کل شی قدیر))